Συνέντευξη με τον Γιάννη Λασπιά

Συνέντευξη στον Γιάννη Λασπιά

 

Από τον Βασίλη Χάγιο

 

Συναντήσαμε τον ηθοποιό Γιάννη Λασπιά και μας μίλησε για την συμμετοχή του στην παράσταση “Άσκηση για φόνο” καθώς και  για τα νέα του επαγγελματικά σχέδια.

Σας βρίσκουμε στο θέατρο “Αγγέλων Βήμα” στην παράσταση “Άσκηση για φόνο”. Μιλήστε για την παράσταση και για τον ρόλο που υποδύεστε,αλλά και για την συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη.

 

Η παράσταση " Άσκηση για Φόνο "του Βίκτορ Καν προτάθηκε στην ομάδα "Square Theatre Company", της οποίας είμαι μέλος, από το θέατρο Αγγέλων Βήμα. Η ομάδα αποτελείται, πέρα από εμένα, από τους Ιωάννα Σταυροπούλου, Δάφνη Μανούσου και Αργύρη Θανάσουλα.

Η πρόταση προέκυψε μετά την πετυχημένη συνεργασία που είχαμε πέρυσι με το θέατρο με το έργο Καμίλ Κλοντέλ: Mudness που έγραψα και σκηνοθέτησα, και στο οποίο πρωταγωνιστούσαν η Δάφνη Μανούσου και η Στέλλα Μπούρου.

Η σκηνοθεσία τoυ έργου “Άσκηση για φόνο” ανατέθηκε στον Δημήτρη Γιαμλόγλου, με τον οποίο είχαμε συνεργαστεί στην προηγούμενη δουλειά της ομάδας στο έργο “Ο θεός της Σφαγής” της Γιασμίν Ρεζά στο Θέατρο 104.

Υποδύομαι τον ρόλο ενός ικανότατου σκακιστή παγκοσμίου επιπέδου που ζει από τις συμμετοχές του σε διεθνή τουρνουά,  αλλά και από την περιουσία της μεγαλύτερης σε ηλικία και ζάμπλουτης συζύγου του. Είναι ένας κλασικός μπον βιβέρ που απολαμβάνει τα υλικά αγαθά, έχοντας ξεχωριστό γούστο στην κουλτούρα, το φαγητό, το ποτό και...τις γυναίκες.

Είναι ένα έργο, με κλασικούς χαρακτήρες νουάρ, με αρκετές ανατροπές και αρκετά έντονα τα στοιχεία του αυτοσαρκασμού και της κωμωδίας.

 

 

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τον χώρο του θεάτρου;

                       

 

Με παρακίνησε μία φίλη μου η οποία παρακολουθούσε κάποια θεατρικά σεμινάρια. Άρχισα να πηγαίνω και εγώ, μου άρεσε, έδωσα εξετάσεις στο υπουργείο, και κάπως έτσι ξεκίνησε η ενασχόληση με το θέατρο.

 

Έχετε κάνει  δουλειές στο χώρο του θεάτρου;

 

 

Μετά το πέρας των σπουδών μου στη δραματική σχολή, έκανα το στρατιωτικό μου και στην συνέχεια επέλεξα να τελειώσω τη σχολή που είχα περάσει στο πανεπιστήμιο και είχα διακόψει την φοίτησή μου για τις σπουδές στη δραματική σχολή. Έκανα λοιπόν μια μεγάλη παύση από το θέατρο και ουσιαστικά άρχισα να ξανασχολούμαι το 2008 με τη συμμετοχή μου στην παράσταση “Βερολίνο 1989: "Ιστορίες μια πόλης" που παρουσιάστηκε στη νέα σκηνή του ιστορικού Απλού Θεάτρου του Αντώνη Αντύπα. Από το σημείο αυτό και μετά, άρχισα να ασχολούμαι συστηματικά με την υποκριτική.  

 

 

Ποιοί άνθρωποι σας βοήθησαν και ποιους θεωρείτε δασκάλους σας;

 

Οι άνθρωποι που με βοήθησαν ήταν οι φίλοι μου οι οποίοι πίστεψαν στην απόφασή μου να ασχοληθώ με το θέατρο και με στήριξαν. Επίσης με βοήθησε ο ψυχολόγος μου...τον οποίο σταμάτησα μετά την ενασχόλησή μου με το θέατρο. Θεωρώ δασκάλους μου κάποιους καθηγητές στη σχολή που είχα, όπως και κάθε σκηνοθέτη με τον οποίο συνεργάζομαι, ασχέτως του αν είναι ικανός ή όχι. Μαθαίνεις και από τα αρνητικά και από τα θετικά.

 

Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο; Ποια είναι η σχέση σας με τον κινηματογράφο;

 

Έχω παίξει σε δυο ταινίες μεγάλου μήκους με πιο πρόσφατη το “Χιγκίτα” του Αλέξανδρου Βούλγαρη και σε κάποιες μικρού μήκους. Το καλοκαίρι θα συμμετάσχω στη μεγαλου μήκους ταινία του Δανού σκηνοθέτη Niels Brahe, της οποίας τα γυρίσματα θα πραγματοποιηθούν στην Κοπεγχάγη. Μου αρέσει ο κινηματογράφος, τόσο να παρακολουθώ, όσο  και να παίζω σε ταινίες.

 

Ποιους ρόλους θα θέλατε να παίξετε στο θέατρο;

 

Βασικά δεν έχω κάποιο απωθημένο με κάποιο συγκεκριμένο ρόλο, κυρίως θέλω να συνεργαστώ με σκηνοθέτες που θαυμάζω, όπως επίσης και με κάποιους  ηθοποιούς που θεωρώ σπουδαίους.

 

 

Φέτος γίνονται πολλά σηριαλ στην τηλεόραση. Σας έχει γίνει πρόταση να συμμετάσχετε σε κάποιο σήριαλ;

 

Δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με το χώρο της τηλεόρασης, είναι ένας χώρος, καλώς ή κακώς, εντελώς άγνωστος για μένα. Ίσως στο προσεχές μέλλον.

 

Ποια αρχή δεν θα παραβιάζατε για κανέναν και για τίποτα.

 

Την αρχή του να μην συνυπάρξω με  ανθρώπους που δεν εκτιμώ και δεν σέβομαι, για οποιοδήποτε λόγο.

 

 

 

 

Πιστεύετε οτι υπάρχει ανταγωνισμός στο χώρο του θεάτρου; Αν ναι πως μπορεί να επιβιώσει ένας ηθοποιός;

 

Υπάρχει αν εσύ τον νιώθεις. Δυστυχώς ο ηθοποιός στην Ελλάδα πρέπει να μανατζάρει  ο ίδιος τον εαυτό του και να δημιουργεί τις ευκαιρίες του. Σίγουρα υπάρχουν κλίκες και παραγνωρισμένοι άνθρωποι στο χώρο, οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι ν’αφήσουν εύκολα την «καρέκλα», και έτσι είναι πολύ δύσκολο για κάποια νέα παιδιά να επιβιώσουν ως επαγγελματίες ηθοποιοί. Γι’αυτό το λόγο και εμείς δημιουργήσαμε την ομάδα για να μην εξαρτόμαστε από κανέναν. Και δόξα τον Θεο δεν εξαρτόμαστε από κανέναν. Κάνουμε το κέφι μας, συνεργαζόμαστε με αυτούς που θέλουμε και προσπαθούμε να ευχαριστούμε τόσο τους εαυτούς μας, όσο και αυτούς που μας παρακολουθούν.

 

Με ποια κριτήρια επιλέγετε μια δουλειά;

 

Αν μου αρέσει καταρχήν το κείμενο, κατά δεύτερον αν εκτιμώ το σκηνοθέτη και κατά τρίτον με ποιούς ηθοποιούς θα συνεργαστώ. Με αυτή τη σειρά.

 

Ποια είναι τα ονειρά σας όσον αφορά το χώρο του θεάτρου;

 

Να περνάω καλά και να χω όμορφες συνεργασίες. Αυτά μένουν…

 

Τι σας αρέσει να κάνετε τον ελεύθερο σας χρόνο;

 

Να αράζω, να βλέπω τους φίλους μου, να πηγαίνω γυμναστήριο, να βολτάρω με τη μηχανή μου.

 

Αν σας ζητούσαν να γράψετε ένα σύνθημα σε έναν τοίχο, ποιο θα ήταν αυτό;

 

Δε μου αρέσουν τα συνθήματα, μου αρέσουν οι πράξεις.

 

Τα προσεχή καλλιτεχνικά σας σχέδια;

 

Στις 13 Φεβρουαρίου θα παρουσιάσουμε με την ομάδα το Closer του Πάτρικ Μάρμπερ σε σκηνοθεσία Στέλιου Μάινα στην κεντρική σκηνή του θεάτρου 104. Θα ερμηνεύσω το Νταν και είμαι πολύ χαρούμενος που θα συνεργαστούμε με τον Στέλιο που θαυμάζουμε τόσο ως καλλιτέχνη, όσο και ως προσωπικότητα.

Τον Μάρτιο θα επιμεληθώ τα κείμενα και θα σκηνοθετήσω το αναλόγιο με τίτλο: "Έγκλημα και Τιμωρία": Η σκοτεινή , νουάρ  πλευρά των μεγάλων Ρώσων Συγγραφέων” στο Αγγέλων Βήμα. Αφορά τις  ζωές και τα έργα των τεσσάρων μεγάλων  Ρώσων   Λογοτεχνών:   Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, Αντόν Τσέχωφ,  Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, ειδομένα μέσα από τις ταραχώδεις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που επικράτησαν στα τέλη του 19ου και τις αρχές του  20ου  αιώνα στη Ρωσία. Τα κείμενα θα αναγνώσουν η Δάφνη  Μανούσου και η Στέλλα Μπούρου, με την τιμητική συμμετοχή του Στέλιου Μάινα, και με τη συνοδεία κάποιων πολύ αξιόλογων μουσικών .

Επίσης το έργο “Καμίλ Κλοντέλ: Mudness” θα παρουσιαστεί σε κάποια φεστιβάλ του εξωτερικού και υπάρχει σκέψη για επανάληψή του τον ερχόμενο χειμώνα.